به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ تحلیل دقیق ویژگیهای شخصیتی و سبک‌های رهبری کاندیداها می‌تواند نقشی تعیینکنندهای در تصمیمگیری رای‌دهندگان ایفا کند. در کشورهای توسعه یافته ابزارهای معتبر روانسنجی مانند تست‌های NEO و MBTI به تحلیلگران سیاسی و جامعه کمک می‌کنند تا با بررسی عمیق‌تر شخصیت کاندیداها به عنوان یکی از ملاکهای مهم تعیین کننده رفتار، بهترین فرد را برای این مسئولیت خطیر انتخاب کنند. انجمن علمی روانشناسی بالینی ایران با همکاری گروهی از متخصصان روانشناسی و روانسنجی این گزارش را با هدف مقایسه دو کاندیدای ریاست‌جمهوری از طریق تحلیل صفات شخصیتی براساس اظهارات هر دو نفر در جریان مناظرات چند هفته اخیر تهیه کرده است. امید است نتایج این تحلیل در افزایش آگاهی و انتخاب اصلح مردم مفید و اثربخش باشد.
جمع بندی کلی:
با توجه به نتایج ارزیابی به نظر میرسد مهمترین ویژگیهای کاندیدای اول به ویژه برونگرایی و ارتباطات قوی، تمرکز بر حال و هیجان خواهی احتمال بروز چالشهایی در عملکرد به دلیل گرایش به اخذ تصمیمات لحظهای و احساسی و عدم توجه به استراتژیهای بلندمدت وجود دارد. به عبارتی، توانایی‌های ارتباطی قوی این فرد می‌تواند در ایجاد اتحاد ملی و افزایش روحیه عمومی مفید باشد اما ممکن است در زمینه سیاست‌گذاری‌های بلندمدت و تصمیم‌گیری‌های استراتژیک دچار مشکل شوند.
در مقابل ویژگیهای کاندید دوم مانند توانایی حل مسئله، قاطعیت در تصمیمگیری و تفکر استراتژیک و بلند مدت و همچنین تمرکز بر کارایی و بهرهوری می‌توانند در برنامه‌ریزی‌های بلندمدت، تحلیل‌های استراتژیک و بهبود فرآیندهای حکومتی بسیار موثر باشند. توانایی در حل مشکلات پیچیده و ارائه راه‌حل‌های نوآورانه از دیگر نقاط قوت آنهاست. بنابراین کاندید دوم در صورت وجود فضای تعاملی و همدلانه از تناسب شخصیتی بالاتری با سمت ریاست جمهوری برخوردار است.
